Dag 3: Rocky Mountains National Park

donderdag 10 september 

Op Moraine campground in Rocky Mountains NP staan we tussen de bomen. Dat is het aardige van een plekje op een campground in een park; je staat altijd ruim in de natuur. De voorzieningen zijn minimaal, een klein toiletgebouw is alles. We hebben ook geen stroom en water ‘van de wal’. Dat is niet erg, want de camper is immers zelfvoorzienend en de natuur, de stilte en het echte donker zijn onbetaalbaar. Hoewel we een eigen picknicktafel en barbecue hebben, ontbijten we al vroeg in de camper. Daarna op weg naar de Park en Ride plaats. Vandaar gaan we met de gratis shuttlebus (op deze manier wordt ook veel autoverkeer door het park voorkomen) naar Bear Lake.


 Het is prachtig weer en nog niet echt warm en we wandelen naar Bear Lake, een schitterend bergmeer. Er is een pad rond heen gelegd, waardoor je er gemakkelijk omheen kan wandelen. Dat inspireert ons tot de volgende wandeling. Die gaat naar drie hoger gelegen meertjes: Nymphlake, Dreamlake en Emerald lake. Ze doen hun naam eer aan en liggen sprookjesachtig tussen de omliggende bergen. De afstand lijkt niet ver: nog geen 2 mijl vanaf het Bearlake maar in die paar mijl stijgen we zo’n 200 meter. Volgens de info van het park is het een ‘eenvoudige wandeling’. D.w.z., je hoeft niet over rotsen te klauteren, want het pad stijgt vanzelf of heeft door mensenhanden gemaakte treden. We zitten echter heel hoog en de lucht is ijl, waardoor het toch een stevige tocht wordt door al het klimmen. Trudy heeft er best moeite mee, maar uiteindelijk komen we toch boven. Het uitzicht vergoedt alles. Het is een cliché maar wandelen hier maakt je klein en nederig. Overal om je heen is de natuur groots en indrukwekkend: de stille meertjes, het groen van de naaldbomen, de majestueuze grijze bergkammen, erg indrukwekkend allemaal. Steeds opnieuw valt in onze Europese ogen op, dat het ook alleen natuur is: geen telefoon- of hoogspanningslijn, geen gebouw, helemaal niets. Ook geen restaurant of ijskraam voor het vakantiegevoel, nee alleen natuur.

Na de toch wel inspannende wandeling houden we het voor gezien en gaan terug naar ons ‘huisje’. Na het avondeten wandelen we nogmaals naar de weide (stel je een grote uitgestrekte vlakte voor), waar de elks weer samen komen. Indrukwekkend om die dieren nu van dichtbij te zien.
Morgen verlaten we dit National Park, hoewel je hier wel dagen kunt zoet brengen. We waren nog van plan de Trail Ridge Road te rijden, de hoost gelegen weg in het westen van de VS maar daar ontbrak ons de tijd en zin voor.