Dag 9 Sheridan naar Cody
woensdag 16 september
Nog steeds korte-broeken-weer. Hoewel we best wel weten hoe groot dit land is, lijken we dat toch zo nu en dan vergeten, Al rijdende word je er dan weer aan herinnerd, dat plaatsjes zo 30 mijl (oftewel 50 kilometer) uit elkaar liggen en dus minstens een half uur rijden vergen.
Zo rijden we deze morgen eerst van Buffalo over de Interstate naar Sheridan. Daar bekijken we de Sheridan Inn, een hotel dat meer dan 100 jaar geleden door de spoorweg is gebouwd en ook nog een aantal jaren in handen is geweest van Buffolo Bill.
Een Amerikaanse van onbestemde leeftijd in volle oorlogskleuren (we zien veel paars en kunstig getekende wenkbrauwen) vertelt met liefde en plezier over het hotel en zijn geschiedenis. We mogen alles bekijken en fotograferen. Vooral de enorme bar, die destiijds uit Engeland is over gekomen, maakt indruk.
Een Amerikaanse van onbestemde leeftijd in volle oorlogskleuren (we zien veel paars en kunstig getekende wenkbrauwen) vertelt met liefde en plezier over het hotel en zijn geschiedenis. We mogen alles bekijken en fotograferen. Vooral de enorme bar, die destiijds uit Engeland is over gekomen, maakt indruk.
Sheridan heeft verder een Mainstreet met wat oude gebouwen. We doen er boodschappen (eens per week moeten we onze koelkast toch vol laden) en rijden dan via de 14 Alt over de Bighorn Mountains richting Cody.
Onderweg komen we langs het Medicine Wheel: stenen, die in de vorm van een groot wiel liggen. Ze liggen al duizenden jaren zo en niemand weet hoe ze daar terecht zijn gekomen. Voor de indianen is het wederom een heilige plaats. Dat blijkt onder meer uit de kleurige offerandes, die aan het hek rondom het wiel zijn gebonden. Heel fascinerend. Het vergde een wandeling van ruim een half uur (berg op, berg af, berg op) om bij het wiel te komen maar dat was het zeker waard. Daarna ging de weg bochtig en steil (hellingen van 10%) naar beneden.
We waren net op tijd in Cody om daar voor het Irma Hotel (ook al van die Buffalo Bill) een nagespeelde gunfight mee te maken. Natuurlijk echt voor de toeristen bedoeld maar toch wel grappig om te zien. Eten in de oude eetzaal van het Irma Hotel (met ook weer een enorme massieve mahoniehouten bar) maakte de dag compleet.
Onderweg komen we langs het Medicine Wheel: stenen, die in de vorm van een groot wiel liggen. Ze liggen al duizenden jaren zo en niemand weet hoe ze daar terecht zijn gekomen. Voor de indianen is het wederom een heilige plaats. Dat blijkt onder meer uit de kleurige offerandes, die aan het hek rondom het wiel zijn gebonden. Heel fascinerend. Het vergde een wandeling van ruim een half uur (berg op, berg af, berg op) om bij het wiel te komen maar dat was het zeker waard. Daarna ging de weg bochtig en steil (hellingen van 10%) naar beneden.
We waren net op tijd in Cody om daar voor het Irma Hotel (ook al van die Buffalo Bill) een nagespeelde gunfight mee te maken. Natuurlijk echt voor de toeristen bedoeld maar toch wel grappig om te zien. Eten in de oude eetzaal van het Irma Hotel (met ook weer een enorme massieve mahoniehouten bar) maakte de dag compleet.
Morgen bekijken we eerst het Buffalo Bill center voordat we doorrrijden naar Yellowstone. Wellicht zijn we dan enige dagen 'uit de lucht', omdat we daar waarschijnlijk geen bereik hebben.
Vandaag hebben we weer ruim 8 uur gereden en 191 mijl afgelegd, inclusief stops in Sheridan en bij Medicine Wheel, boodschappen doen, tanken en lunch.
Vandaag hebben we weer ruim 8 uur gereden en 191 mijl afgelegd, inclusief stops in Sheridan en bij Medicine Wheel, boodschappen doen, tanken en lunch.
