Dag 19 Moab
zaterdag 26 september
De zon staat weer aan een wolkenloos blauwe hemel, al is het vandag wel wat heiig. Er is hier in Moab van alles te doen: je kunt mountainbikes huren, motorfietsen of een jeep. Je kunt mee met jeeptours of met Hummers, raften op de Colorado en met een dinnercruise op een gewone boot mee. Heel verleidelijk allemaal. We zijn echter verzadigd aan indrukken en ervaringen en geloven dat stoer klimmen en klauteren met een gehuurde jeep vandaag niet aan ons is besteed. We besluiten dan ook energie en budget te sparen en gaan 'gewoon' met onze 'Wegbeer' oftewel onze camper naar Canyonsland.
Om dit National Park te beschrijven valt niet mee. Het is een woest en leeg gebied, dat vooral bestaat uit de canyons van de Colorado en Green River. Met je gewone auto blijf je boven in dit gebied en heb je uitzicht op de enorme vlaktes en dieptes, bestaande uit rode rotsen. Alleen met een 4-wheeldrive auto kun je op die dieper gelegen vlakte komen. Het is een machtig en prachtig natuurgebied, waar de elementen in miljoenen jaren het zachtere gesteente hebben laten eroderen en de hardere rotsen in vlaktes en zo nu en dan hoog oprijzende mesa's hebben laten staan. Tussen het gesteente groeien pijnbomen en juniperus en dat alles weer 360 graden om je heen. Tussen zoveel grootsheid en kracht kan een mens zich alleen maar klein en nietig voelen. We rijden naar de verschillende uitkijkpunten met duizelingwekkende vergezichten en maken een paar korte trails. Aan het einde van de middag trekt de zon zich geleidelijk terug. De bergen kleuren langzaam nog dieper rood en wij kijken terug op weer een geslaagde dag.
Om dit National Park te beschrijven valt niet mee. Het is een woest en leeg gebied, dat vooral bestaat uit de canyons van de Colorado en Green River. Met je gewone auto blijf je boven in dit gebied en heb je uitzicht op de enorme vlaktes en dieptes, bestaande uit rode rotsen. Alleen met een 4-wheeldrive auto kun je op die dieper gelegen vlakte komen. Het is een machtig en prachtig natuurgebied, waar de elementen in miljoenen jaren het zachtere gesteente hebben laten eroderen en de hardere rotsen in vlaktes en zo nu en dan hoog oprijzende mesa's hebben laten staan. Tussen het gesteente groeien pijnbomen en juniperus en dat alles weer 360 graden om je heen. Tussen zoveel grootsheid en kracht kan een mens zich alleen maar klein en nietig voelen. We rijden naar de verschillende uitkijkpunten met duizelingwekkende vergezichten en maken een paar korte trails. Aan het einde van de middag trekt de zon zich geleidelijk terug. De bergen kleuren langzaam nog dieper rood en wij kijken terug op weer een geslaagde dag.
We hebben vandaag 62 mijl gereden.
Morgen verlaten we Moab en rijden we naar Mesa Verde.
