Dag 13 Yellowstone
zondag 20 september
Op onze derde dag in Yellowstone kunnen we voelen dat er herfst in de lucht is. De zon schijnt wel maar het is knisperig fris en onze fleecetruien doen goede dienst. We besteden deze dag aan de canyon en de watervallen. Voor Yellowstone-begrippen is dat niet ver: zo’n 15 mijl van onze camping. De tocht voert langs de Yellowstonerivier.
Het landschap doet ons denken aan de Wharfe in de Yorkshire Dales: een rivier tussen deels beboste heuvels, deels grasland en op de achtergrond hoge(re) toppen. Wel is alles hier een maatje groter en weidser. De Canyon is prachtig: bijna loodrechte rotswanden in geel, roze, en grijs en beneden in de diepte een blauwe stroom (stroompje van bovenaf). Vanaf verschillende uitgangspunten hebben we een fantastisch uitzicht in de canyon en op twee watervallen. Job loopt het pad 600 ft naar beneden naar de voet van een van de watervallen; Trudy bedenkt halverwege dat ze ook weer terug omhoog moet en bekijkt het landschap verder vanaf een bankje.
Op de terugweg naar de camping kijken we ook nog bij de Mud Vulcano: bubbelende en stomende modderpoelen met een zeer hoge zuurgraad. Stinkend en fascinerend!
We eindigen de dag in een heuse file: op kop loopt rustig een bison, die dus een hele sliert auto’s achter zich verzamelt totdat hij zich verwaardigt een stapje opzij te doen en de weg te verruilen voor een bosje gras er naast.
We hebben vandaag 40 mijl gereden en waren rond 6 uur weer terug op de camping.
Dat gaf ons tijd om de paar honderd foto’s die de afgelopen dagen zijn gemaakt tot meer behapbare proporties terug te brengen. Overigens zijn wij met onze simpele camera’s maar beklagenswaardige fotografen in dit park; vele bezoekers lopen met statieven en grote telelenzen, meerdere, losjes omgehangen camera’s zijn ook geen uitzondering!
Het landschap doet ons denken aan de Wharfe in de Yorkshire Dales: een rivier tussen deels beboste heuvels, deels grasland en op de achtergrond hoge(re) toppen. Wel is alles hier een maatje groter en weidser. De Canyon is prachtig: bijna loodrechte rotswanden in geel, roze, en grijs en beneden in de diepte een blauwe stroom (stroompje van bovenaf). Vanaf verschillende uitgangspunten hebben we een fantastisch uitzicht in de canyon en op twee watervallen. Job loopt het pad 600 ft naar beneden naar de voet van een van de watervallen; Trudy bedenkt halverwege dat ze ook weer terug omhoog moet en bekijkt het landschap verder vanaf een bankje.
Op de terugweg naar de camping kijken we ook nog bij de Mud Vulcano: bubbelende en stomende modderpoelen met een zeer hoge zuurgraad. Stinkend en fascinerend!
We eindigen de dag in een heuse file: op kop loopt rustig een bison, die dus een hele sliert auto’s achter zich verzamelt totdat hij zich verwaardigt een stapje opzij te doen en de weg te verruilen voor een bosje gras er naast.Al met al hebben we deze drie dagen heel veel gezien en (bijna) alle hoogtepunten van Yellowstone aangedaan. Het park heeft op ons een geweldige indruk gemaakt, van de geweldige natuur en vergezichten tot de geysers en hete bronnen en van de vele bisons tot de glimpen van andere dieren die we hebben gezien. Allerlei lessen aardrijkskunde, geologie en biologie uit een ver verleden zijn dankzij alle informatie weer gaan leven! Alleen het stuk van Tower/Roosevelt tot de noord-oostingang hebben we niet gedaan (te ver uit de route). Dat gaan we een volgende keer doen, beloven we onszelf!
We hebben vandaag 40 mijl gereden en waren rond 6 uur weer terug op de camping.
Dat gaf ons tijd om de paar honderd foto’s die de afgelopen dagen zijn gemaakt tot meer behapbare proporties terug te brengen. Overigens zijn wij met onze simpele camera’s maar beklagenswaardige fotografen in dit park; vele bezoekers lopen met statieven en grote telelenzen, meerdere, losjes omgehangen camera’s zijn ook geen uitzondering!
